
Menderes Kazdal, Asım KUTLUATA,Orhan UZUN, Namık KAZDAL ile |
İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ) Maden ve
Kimya Fakültelerinde, 1970’li yıllarda okuyan bir çok arkadaş bu Cafeyi bilirler. Cafe diyorum, aslında tost,
sandviç (yengen) meşrubat satan, 1-2 masalık yaklaşık 40-50 m2 büyüklüğünde, Maçka’dan Teşvikiye’ye doğru
giderken Okulun tam karşısındaki Apartmanın altındaki bir mekan.
12 Mart 1971 muhtırası ile; okuldaki kantin kapatıldı,
pinpon masaları kaldırıldı. Binanın ana giriş kapısı da kapatılarak Maçka İlk Okulu tarafındaki kapıya
yönlendirildi giriş – çıkışlar.
Böyle bir ortamda LAZ CAFE işlev olarak daha da önem kazandı. Buluşma, bir şeyler yeme, sohbet etme gibi
sosyal aktiviteleri gerçekleştirdiğimiz yer oldu.
İsminin LAZ CAFE olması, bu mekanı işleten; İsmet,
Enver, Namık ve yeğenleri olan Menderes KAZDAL’ın Rize’li olmalarından kaynaklanıyordu. Öğlenleri
Nişantaşı Kız Lisesi öğrencilerinin de öğle yemeği ihtiyaçlarını karşılamak için Laz Cafe’ye gelmeleri,
ilgiyi daha da artırıyordu!
|
Bu mekanın, ben, Enver KARAÇAM, Necmi AKSAKAL
için önemi daha da farklıdır. Bizler kazdallarla aile dostu olmuştuk ve bu dostluğumuz çok fazla görüşmesek de
hala devam etmektedir.
Yetmişli yıllarda Maden ve Kimya
Fakültelerinde okuyan bir çok arkadaşımızın bu mekanla ilgili anıları vardır.
Yeniden üniversitedeki öğrencilik yıllarını
özlemle yad ederken, iyi dostlukların oluştuğu Laz Cafe’yi de hatırlamış olduk. Aralık 2012
|